Hashhdala
سه شنبه, ۱۷ بهمن ۱۳۹۶، ۰۳:۳۲ ق.ظ
باشهدا
سالهای نه چندان دور همین نزدیکی ها،مردانی در همسایگی ما زندگی می کردند،که زندگی برای شان جدی ترین بازیچه بود.
زندگی کردند، چون هیچ وقت اسیر وذلیل زندگی نشدند.زندگی می کردند،چون معنای زندگی را فهمیدند.زندگی می کردندتاقیمت پیداکنندنه به هرقیمتی زندگی کنند....
آنها آمدند تا زندگی کردن را به ما یاد دهند وما یاد نگرفتیم.
چشم دوختند در چشم ما وبا سکوت شان فریاد زدند،که جور دیگر هم می شود زندگی کرد.آنها رفتند وما ماندیم.رفتن آنها به رفتن یک ستاره ی دنباله دار می ماندو ماندن ما به ماندن آب در مرداب روزمرگی ها....
این روزهاعده ای تلاش می کنندباورهاوارزشهایمان رابه سخره بگیرندتایادمان برودکه دربرابرخون شمامسئولیم....
این روزهاعده ای درتلاشندشماراافسانه تاریخ بدانند....
این روزهاعده ای درتلاشندجنگ قومیتی براه اندازنددرحالی که یادمان نمی رودددر8سال دفاع مقدس همه اقوام غیورکشورپهناورایران شرکت داشتند...ازجان ومال خودگذشتندتا تعرضی به جان ومال ناموس شیعه نشود تا اسلام باقی بماند....
بله اسلام همان اسلامی که هزارواندی سال پیش سروروسالارشهیدان هم برای حفظ اسلام قیام کردوشهدای مابه تأسی ازشهیدکربلاایستادگی کردند....
بله اسلام همان امانتی که درازای خون های ریخته شده درطول تاریخ نسل به نسل به دست مارسیده است....
ماراچه شده ...
به کجاچنین شتابان....
#ا الهه_عشق
ازباشهداتایاشهدایک نقطه فرق داردولی باشهدابودن کجاویاشهداگفتن کجا؟!!!
